Στο δρόμο της Κόκκινης Πρωτομαγιάς ΝΑ ΒΑΔΙΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ!

                         Εργάτες,
                       εργάτριες, 
                         άνεργοι, 
               αδέλφια μετανάστες, 
                     νέοι και νέες
Η Πρωτομαγιά είναι μέρα μνήμης και τιμής για τους πρωτοπόρους εργάτες που θυσιάστηκαν στον αγώνα για την απελευθέρωση της παγκόσμιας εργατικής τάξης και ολόκληρης της κοινωνίας από τις αλυσίδες της μισθωτής σκλαβιάς. Μαζί είναι και ημέρα αγώνα των εργατών όλου του κόσμου ανεξάρτητα από φύλο, θρησκεία και εθνότητα ενάντια στο κεφαλαιοκρατικό σύστημα της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ταυτόχρονα είναι μια ευκαιρία για προβλη-ματισμό και προετοιμασία για αυτά που έρχονται, για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.


Για μια ακόμη φορά στην Ιστορία, το καπιταλιστικό σύ-στημα, βουτηγμένο στην κρίση του, δείχνει το αληθινό πρόσωπό του. Παίρνει πίσω κατακτήσεις και δικαιώματα. Δημιουργεί στρατιές εκατομμυρίων ανέργων. Αρπάζει το ψωμί από το στόμα των εργατών και των παιδιών τους. Ρίχνει στην εξαθλίωση την πλειοψηφία των ανθρώπων στον πλανήτη. Λεηλατεί και καταστρέφει τη φύση. Θέλει να μετατρέψει σε δούλους τους εργάτες και τη νεολαία. Δεν επιτρέπεται καμία ψευδαίσθηση, καμία αυταπά-τη και εφησυχασμός. Οι καπιταλιστές και οι ιμπεριαλι-στές επιδιώκουν να γυρίσουν τον τροχό της Ιστορίας προς τα πίσω. Αν δεν τους σταματήσουμε, αν δεν ανα-τρέψουμε αυτό το ιστορικό πισωγύρισμα, δεν θα αυξη-θούν μόνο τα φαινόμενα της φτώχειας, της ανεργίας και της εκμετάλλευσης. Μαζί τους θα έρθουν ο φασισμός και ο πόλεμος. Μια νέα εποχή βαρβαρότητας απειλεί, φανερά πια, όλη την ανθρωπότητα!
Το καπιταλιστικό σύστημα έχει γίνει ένας καρκίνος που καταστρέφει τη ζωή, διαλύει ολόκληρες κοινωνίες, εξο-ντώνει λαούς, υποθηκεύει το μέλλον. Δεν μπορεί να εξαν-θρωπιστεί, να μετεξελιχτεί, να αξιοποιήσει προς όφελος όλων την τεχνολογική πρόοδο, να εξασφαλίσει δουλειά, ειρήνη και ασφάλεια για όλους τους ανθρώπους. Επιβάλ-λεται να ανατραπεί και να πεταχτεί στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας και τη θέση του να πάρει μια οργανωμένη κοινωνία ισότητας και αδελφοσύνης. Ο σοσιαλισμός είναι μια αναγκαία και ρεαλιστική διέξοδος. Μπορεί να μην κατάφερε να νικήσει τελεσίδικα στην πρώτη απόπειρα να εφαρμοστεί από εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά υπήρξε. Έδειξε την ανωτερότητά του και τη δύναμη να οδηγήσει τις ανθρώπινες κοινωνίες προς το μέλλον.
Ο αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού θα είναι και πάλι σκληρός και μακροχρό-νιος. Για να γίνει νικηφόρος πρέπει να έχει επικεφα-λής την εργατική τάξη -αυτήν τη φορά πιο ώριμη, συ-νειδητοποιημένη και αποφασιστική- μια τάξη που στους ώμους της πέφτει η μοίρα να απελευθερώσει όλη την κοινωνία από τις αλυσίδες της καταπίεσης. Σε αυτήν τη συνεχή δοκιμασία και την αγωνιστική πορεία η εργατική τάξη θα αναγεννήσει τη δικιά της γνήσια ηγεσία, θα ξα-νασυναντήσει τις αληθινές και σύγχρονες κομμουνιστικές ιδέες, θα ανασυντάξει τις γραμμές της και θα βάλει τις βάσεις για την οργάνωση του κομουνιστικού κόμματος. Όλα αυτά δεν θα γίνουν στα χαρτιά και στα λόγια, αλλά μέσα στη φωτιά της ταξικής πάλης, στις καθημερινές μάχες της αντίστασης, στις προσπάθειες οργάνωσης των εργατικών και λαϊκών αγώνων. Εκεί θα γεννηθούν και θα δοκιμαστούν οι πρωτοπόροι εργάτες και όλοι όσοι θέλουν να υπηρετήσουν τα ευγενή ιδανικά της ισότητας και του σοσιαλισμού.
Μερτικό σε αυτήν τη νέα προσπάθεια αναλογεί και στους εργάτες, έλληνες και μετανάστες, που μαζί με τους άνεργους, την απόκληρη νεολαία και τη λαϊκή πλειοψηφία, στενάζουν κάτω από την βάρβαρη πολι-τική των μνημονίων, της Τρόικας και των κυβερνήσε-ων τους. Και εδώ δεν χωρά καμία αυταπάτη. Όσο παρα-μένουμε σκυφτοί, απομονωμένοι και φοβισμένοι, αυτοί θα συνεχίσουν να μας βυθίζουν στην εξαθλίωση. Θα συ-νεχίσουν να κατεβάζουν τους μισθούς σε επίπεδα πείνας, να μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε δουλοπάροικους, να καταστρέφουν κάθε κοινωνική παροχή και δικαίωμα, να ξεπουλούν τη χώρα στις ξένες πολυεθνικές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Αυτή η επίθεση δεν μπορεί να σταματήσει με ικεσίες, εκλογές και προσμονή για δήθεν αριστερές κυβερνήσεις. Ο μόνος φραγμός είναι ο οργανωμένος λαός και η συγκρότηση του εργατικού κινήματος σε αγωνιστική και επαναστατική κατεύθυνση. Η οικοδόμηση ενός ισχυρού μετώπου αντίστασης και πάλης, ενός κινήματος διεκδίκησης, καθημερινού αγώνα με στόχο τη ριζική ανατροπή των συσχετισμών.
Ο αγώνας για ανεξαρτησία και σοσιαλισμό γίνεται επί-καιρος και επιτακτικά αναγκαίος. Σε αυτήν την υπόθεση οφείλουν να στρατευτούν οι εργάτες, οι άνεργοι και οι νέοι. Να συγκροτήσουν εκ νέου τα σωματεία και τα συνδικάτα. Να στήσουν λαϊκές οργανώσεις μάχης. Να επιβάλουν την κοινή δράση και την αγωνιστική ενότητα. Να ξεπεράσουν τις εκλογικές αυταπάτες και να συγκρουστούν με αυτούς που τις σπέρνουν. Η Πρωτομαγιά, ημέρα αγώνα και θυ-σίας της παγκόσμιας εργατικής τάξης να γίνει παρά-δειγμα και οδηγός για τις μάχες που έρχονται.